Subiranotasun nazionala (nazio subiranotasuna)

Subiranotasun nazionala edo nazio subiranotasuna komunitate bateko botere politiko osoa eta gorena Nazioari dagokiola ezartzen duen printzipio politikoa da, Naziotzat hartuz komunitate hori bera, baino aldi berean garbi utzita komunitate horrek baduela berezko izaera organikorik, komunitate horretako gizabanakoen taldetik haratago. Historikoki, subiranotasuna edo aginte osoa erregearen esku dagoen monarkia absolutistei kontrajartzen zaien printzipioa da.  Ilustrazioa garaian proposatu zen, absolutismoaren aurka, eta nazio-estatuak eratzeko funtsezko kontzeptua izan zen, bereziki Frantziako Iraultzaren ondoren.

Subiranotasun nazionalean, Nazioak komunitatea adierazten du baino beste zerbaitetan gorpuzten da izaera politiko konkretua hartzen duenean, hala nola Monarkian, Erregea izanik Nazioaren sinboloa, edo Gorte, Parlamentu edo Asanbladan. Hori horrela, argi dago subiranotasun nazionala ez dela herri subiranotasuna, non herriak, herritarren bilketa edo taldeak, duen zuzenean boterea, baizik eta herriak gorpuzten duen bitarteko kontzeptu bat, Nazioa alegia, konkretuki instituzio politiko jakinetan gorpuzten dena.

 

Beste hizkuntzetan: gaztelaniaz, soberanía nacional.

Ikus, gainera

• Subiranotasun partekatua
• Subiranotasun bikoitza