Errusiako nerabeak, 2013 urtean. Kredituak: Messir-Wikimedia Commons.
Psikologian, nerabezaroa haurtzaroaren eta helduaroaren arteko trantsiziozko bizialdia da. Hainbat ezaugarri ditu: bere baitan pubertaroa edo sexu organo eta atributuen garapena, hazkunde azkarra, pentsamendu logikoaren garapena, sexualitatearekiko interesa, identitateari buruzko kezka, sozializazioa eta horren baitan bereziki berdinkideen onarpena. Edonola ere, bizialdi lausoa da: nerabea ez da haur, haurrak izaten ez duen kontzientzia eta ardura eskatzen zaizkio, baina aldi berean ez da guztiz heldua. Esan liteke, beraz, nerabezaroa pertsona heltzen ari den aldia da. Kultura gehienetan garrantzi handiko aldia da, eta hura markatzeko hainbat erritu daude, igarotze-errituak, hala nola lehenengo jaunartzea, lehenengo gaupasa lagunekin eta lehenengo bidaia bakarrik. Problematikoa ere bada, nerabea urte horietan definitzen baitu bere burua heldua izateko bidean, eta horrek gatazkak eragin ohi ditu, bereziki familiarekin. Muga lausoak badira, orokorrean irizten da nerabezaroa 10-19 urte bitartean gertatzen dela.
Beste hizkuntzetan: ingelesez, adolescence, teenager (nerabea); gaztelaniz, adolescencia.
Ikus, gainera
Erabili ezazu galdetegi hau artikulu eskaera bat bidaltzeko. Lehenbailehen osatzen saiatuko gara.
Gure azken edukien berri jaso nahi baduzu zure email helbidean, egin zaitez harpidedun hurrengo galdetegi hontan.
