Erliebea (definizioa)

Erliebea lurrazalaren forma da, itsas mailaren gainetik zein azpitik, mendiak, arroak, lautadak eta bestelako erliebe-elementuak edo formak biltzen dituena. Paisaia eratzen duen elementu nagusienetakoa da. Geomorfologia da erliebea ikertzen duen geologiaren adarra.

Erliebea bi motako prozesuen emaitza da: barneko prozesuak edo prozesu endogenoak, hala nola, tektonika, bulkanismoa eta kontinenteen jitoa; eta kanpoko prozesuak edo prozesu exogenoak, meteorizazioa eta sedimentazioa. Prozesu hauek abiadura edo denbora-eskala ezberdina da guztiz: berehalakoak, erupzio bolkanikoak kasu; ertainak, sedimentazioa esaterako, eta luzeak, tolesturak esaterako. Erliebea mapa topografikoen bitartez irudikatzen da, altuera bereko maila edo sestra-kurbak marraztuz.

Ikus, gainera

• Morfoestrukturak
• Agente geologikoak, Bioscio webgunean.
• Erliebe alderantzikatua
• Isostasia
• Mapa topografikoa

Azaleratutako lurren erliebea: mendikateak, mendigune zaharrak, sakonuneak, bailarak, lautadak, penelautadak, amildegiak, goi-lautadak

Urperatutako lurren erliebea: plataforma kontinentala, ezponda kontinentala, lautada abisala, dortsal ozeanikoa, hobi ozeanikoak

Kostaldeko erliebea: itsasbazterra, itsaslabarrak, hondartza, penintsula, istmoa, golkoa, senadia, badia, lurmuturra, tonboloa