Zoo, Goiatz Labandibar: laburpenak

Zoo Goiatz labandibar emakume idazle oiartzuarrak 2024 urtean plazaturiko ipuin liburua da. Hamabi ipuin biltzen ditu, denak kanpinetan aurkitzen den giza "fauna"ren inguruan, hortik zoo izenburua.

LABURPENAK

Lehena: Programa

Alemaniar emakumeak ordu t'erdirako programatu du garbigailua, alu horrek. Hortxa dago, azazkalak margotzen bere autokarabana erraldoiaren aurrean eserita. Garbigailura inguratu eta ikusi dut ordu t'erdi falta zela oraindik bukatzeko. Bera aurretik pasa eta irribarre egin dit. ez dakit zer adierazi nahi zuen: adiskidetasuna, errukia ala burla. Nire arropak garbigailuaren aurrean jarri ditut. Ikusi dut orain irakurtzen ari dela eta jakinmina sortu zait zer ari ote den leitzen, baino saiatu arren ez naiz gauza izan izenburuaren bi letra ere ikusteko. Garbigailua eta alemaniarra batera kontrolatzen hasi naiz, begiak dantzan. Jende gehiago hurbiltzen da garbigalura, zenbat geratzen den ikusi eta ilaran jartzen ditu arropak, muturtuta, noski. Ni ere inguratzen naiz batzuetan ea zenbat geratzen den. Asko. Eta oraindik ez naiz gauza zer ari del leitzen ikusteko. Gorroto dut, horrenbeste non ezingo nuke jasan nik gustuko dudan liburua berak irakurtzea. Azal biguneko liburua da, 300 orrialde edo. Zein ote da? Ni ere ari naiz leitzen, baina ezin dut alemaniarraren jokabide makurra jasan, ezin dut burutik kendu. Nola bururatzen zaizu ordu t'erdiko programa jartzea?, hori da kanpineko beste batek esan didana, eta esan diot ez naizela ni izan, eta alemaniarra seinalatu dut. Ea deskuidatu eta arropa koloredun bat jarri duen arropa zurien artean. Horrek konpentsatuko luke besteoi egindako kaltea.

Euri tantak erortzen hasi dira zerutik, iragarpenak halakorik ematen ez bazuen ere. Biok abiatu gara garbigailura. Eta esan dit, bere aurpegi ederrarekin: zorte txarra dut, euria, beraz luzatu beharko dut programa arropak lehortzeko. Eta gaineratu du: zer ari zara irakurtzen? Ezin izan dut sinetsi.

Bigarrena: Azkura

LANEAN