Fonetikan, tonua ahots-korden bibratze.frekuentzia da. Frekuentzia horretan, tonu baxuak eta altuak bereizten dira oinarrian, gero fonazioan zehar konbinatu daitezkeenak (aurrena altua, gero baxua) fono edo ahots-soinu desberdinak sortzeko. Hizkuntza batzuetan tonua bereizgarri garrantzitsua den arren (txineran, adibidez), esanahia ere aldatuz, beste batzuetan, euskaraz, gaztelaniaz zein frantsesez, ez du errelebantziarik esanahiaren aldetik.
Erabili ezazu galdetegi hau artikulu eskaera bat bidaltzeko. Lehenbailehen osatzen saiatuko gara.
Gure azken edukien berri jaso nahi baduzu zure email helbidean, egin zaitez harpidedun hurrengo galdetegi hontan.
