Prokastinazioa (latinezko procastinare hitzetik, "atzeratu") erabaki eta egin beharrekoak alde batera utzi eta beste baterako uzteko joera da, izan egunerokoak eta lantokikoak, izan nork bere bizitzari buruz hartu beharreko erabakiak, eta maiz atseginez egiten direnak burutuz haien ordez eta haiei heltzeko aitzakiak jarriz. Jarrera horren zergatiak plazera bilatu nahia nahiz egin beharrekoen aurrean sor daitekeen estresa sortzen duen antsietatea saihesteko ahaleginak izan daitezke. Kontraesankorra dirudien arren, persona perfekzionistengan azaltzen da askotan, perfekzioaren bilaketak helburuak lortzeko ezintasuna eta autoestimu eza ekartzen dituenez. Autolaguntzaren arloan maiz ukitzen den gaia da, bizitzan autoestimu eza, errua eta beste sentimendu negatiboak eta lantokian produktibitatea murriztea ekar ditzakeelako; prokastinazioari aurre egiteko, denbora aurrez antolatzea, helburu egingarriak planteatzea, zailtasunak aurkitzen direnean, informazioa bilatu eta laguntza eskatzea, egin beharreko hori benetan garrantzitsua den ebaluatu eta lanen hierarkia bat jartzea, eta lana atsegina ez denean, beste bati laguntza eskatzea.
Prokastinazioaren aurkako jarrera proaktibitatea da.
Euskarazko esaera zaharrak prokastinazioaren inguruan:
Erabili ezazu galdetegi hau artikulu eskaera bat bidaltzeko. Lehenbailehen osatzen saiatuko gara.
Gure azken edukien berri jaso nahi baduzu zure email helbidean, egin zaitez harpidedun hurrengo galdetegi hontan.
