Magali ez dago bakarrik, John Andueza: laburpena

Magali ez dago bakarrik John Anduezak 2019an plazaratu zuen gaztetxoentzako liburua da.

Gaiak: autismoa, anaia-arreben arteko maitasuna, bikote-harremanak, sexu-erasoak.

LABURPENA

ATZOKO HAUR

1 kapitulua (Izaskunekin)

2018-11-09. Izaskun Ugarte Gizarte Zerbitzuetako funtzionaria da. Donostiako Amara auzoko bere etxean esnatzen da. Buruan dabilen arazo batengatik, sentimendu bat asaldura eragiten diona, bortxakeria egoera batengatik. Autoa hartu eta Bergarara abiatzen da, Ipintza Institutura. Han nahastu ziren bi ikasle egoera tamalgarri batean duela egun batzuk. Haietako bat elkarrizketatzera doa: Nekane Bengoa, 17 urte. Hara heldurik, ikastetxeko zuzendariak neskari deitzen dio. Neska azaltzen da. Izaskunek aurkeztu egiten du bere burua. Biek dakite zergatik daude hor. Duela 15 egunez geroztik, 18 urteko mutil bat ospitalean dago, eta haren gurasoek salaketa bat jarri dute. Nekaneren aurka. Izaskunek gertatu zena argitu nahi du. Grabagailua jartzen du martxan. Nekane Bengoa, 17 urte. Gurasoak, Idoia eta Josu. Aita arotza. Ahizpa bat: Magali.

2. kapitulua: Zikoinaren hegaldia, 2001eko apirila

Gipuzkoa eta Bizkaiaren arteko mugan dagoen Elgeta herrira zikoina heldu da urtarrilean. Teresa eta Julian aitonamonak hizketan ari dira horri buruz. Teresak dio zikoinaren etorrerak haurrak jaioko direla adierazten duela. Beraiek zazpi seme alaba dituzte jada eta zortzi biloba, baina aspaldian ez da umerik jaio herrian. Kontua da zikoina herrian geratu dela. Madonna izena jarri dio bertako mutil batek. Eta apirilean bizkiak jaio dira herrian, zikoinak iragarri bezala, herrian bertan, etxean bertan amak erditurik. Gurasoak Josu eta Idoia dira, eta bi alabatxoak, bata ilehoria, Nekane, eta bestea beltzarana, Magali, bikiak izan arren. Haien aitonamonak dira Teresa eta Julian. Eta horren ostean, zikoinak alde egin du.

3. kapitulua (Izaskunekin)

2018ko azaroa. Nekane Bengoarekin hizketan ari da Izaskun funtzionarioa, institutuko aparteko gela batean. Nekanek nola jaio ziren, zikoinaren istorioa, kontatu dio. Amonak bizirik jarraitzen duela kontatzen dio, baina aitona duela bost urte hil zen. Izaskunek Magaliri buruz galdetzen dio. Nekanek dio Magaliri bidegabekeria egiten diotela salaketa jarrita. Izaskunek dena hasieratik kontatzeko esaten dio, nolako harremana izan duen Magalirekin txikitatik. Nekanek dio bere ahizpa berezia dela, baino lasaia eta zintzoa. Argi dago maite duela.

4. kapitulua: Hitz margotuak

2004. Nekane eta Magali elkarrekin hasi ziren eta beti egoten ziren aitona Julian eta amona Teresaren begiradapean, Ez zire sekula banatzen, baina hala ere oso desberdinak ziren: Nekane txikia berritsua eta bizia, Magali isila eta misteriotsua, beti naturako gauzei begira. Hala ere, beti elkarrekin zebiltzan, Magalirentzat Nekane beste pertsonarik ez zegoen munduan, bere oinarria zen. Idoia ama kezkaturik zegoen, hitz egiteko adinera heldua baitzen, baina Magalik ez zuelako txintik ere ateratzen, ez zuen hitzik esaten. Logopeda batera eramatea pentsatu zuen, auitsta ote zen ere pentsatu zuen, baina aitak lasaitzen saiatu zen, azkenean iritsiko zitzaiola hitz egiteko momentua. Josu aita artista zen eta hitzak erakutsi nahian marrazkiak egin zituen haurrek asmatzeko: zaldia, txoria, tximeleta, autoa, ... Nekanek den-denak asmatu zituen, baino Magaliren txanda iristen zenean ez zuen ezer esan, aita nekatu zen arte.

5. kapitulua (Izaskunekin)

2018. Izaskunek jarraitzen du hizketan Nekanerekin institutuko aparteko gela batean. Izaskunen galderei erantzunez, Nekanek dio Magalik ez duela inoiz hitz bakar bat esan, baina hala ere oso azkarra dela. Beti daude elkarrekin, eta hitz egiten ez duen arren, ez da berarekin aspertzen. Izaskunek galdetzen dio zergatik ez duen hitz egiten, eta Nekanek dio nahi ez duelako. Eskolan beti ondo ibili dela gaineratzen du, nota onak ateratzen ditu eta ondo idazteko gau da. Izaskun saiatzen ari da Magaliren kasua osatzen, benetan kasu zaila eta ulertezina.

6. kapitulua: Malkorik gabeko zigorra

Elgetako eskolara elkarrekin joan ziren Nekane eta Magali. Han, besteak beste Arantxa edo Txantxi deitzen zioten euskara irakaslea, emakume atsegina. Berehala konturatu zen Nekane eta Magali, biak ala biak, bereziak zirela. Ikasgelako azken mahaian esertzen ziren eta beti elkarrekin ibiltzen ziren, Elgetako haur basatien artean. Nekanek esaten zuen Magali izan nahi zuela, eta Magalik hitz egiten zuenez, bere ordez esaten zuen Magalik bera izan nahi zuela. Txikitako joerari jarraitzen zioten bikiek: Nekane, bizi-bizia, eta Magali oso espirituala. Egun batean, azterketa jarri zien Txantxik. Nekanek ez zuen arkatza ukitu azterketa osoan, baina hala ere azterketa bete-bete eginda, Magaliren letra txukunarekin, entregatu zion Txantxiri. Berehala konturatu zen Txantxi egindakoaz, eta aste batzuetarako arratsaldez eskolan geratzera zigortu zituen, baina bi ahizpei ez zien axola, horrela ere elkarrekin egongo zirelako.

NERABEZAROAREN MISTERIOAK

7. kapitulua (Izaskunekin)

2018. Institutuan jarraitzen du Izaskunen eta Nekaneren arteko elkarrizketak. Gaiaren mamira heltzeko presarik ez du, baina Nekanek ohartarazi egiten dio elkarrizketarekin denbora galtzen ari dela, auzian errudun bakarra dela, eta ez dela Magali, ez bera, baizik eta Intxausti madarikatua. Izaskunek dio gauzak bi aldiz pentsatu behar direla egin aurretik, eta sakonean arrazoia izan dezaketen arren, mutil bat jarri dutela koma egoeran eta gurasoek salaketa jarri dutela, Magali psikiatriko batera bidali nahi dutela. Azkenean, lehengo harira itzultzen dira. Nekanek kontatzen du institutura satu behar zirenean, gurasoek Magali etxean uztea erabaki zutela, hasieran dena ondo joan zela, beti bezala, primeran, bien artean, baina Magali une txarra bizitzen ari zela orduan. Izaskunek dio saiatu dela Magalirekin bi aldiz hitz egiten, bi ahizpen etxean, baina ezinezkoa izan dela, ez duela hitzik ateratzen. Nekanek dio bere ahizpa neska magikoa dela, sentibera, maitagarria, askea. Ez duela inoiz ezer eskatu beretzat, maitasuna baizik. Eta aitortzen du berak gehiago duela Magalirengandik, alderantziz baino. Eta bizia salbatu ziola bi aldiz.

8. kapitulua: Putzu izoztuan irristaka

Udazkena heldu da, eta gero negua. Aitona hil da, eta amona triste geratu da, aitonarekin askotan eztabaidatzen zuen arren, baina hori txantxetan zen. Elurra heldu da Elgetara. Sekulako elurtea egin du. Haur guztiak pozez gainezka daude, eta Nekane eta Magali ere bai. Lerarekin atera dira kanpora. Amak esan die argi ibiltzeko. Herriko beste haurrekin elkartu dira. Azkenean, haietako batek mendian gora dagoen ermita batera joaten proposatzen du, han putzu handi dago eta, izoztuta egongo dena seguruena. Hara heldu eta putzu handia, piszina bat bezalakoa, izotz-plaka sendo batek estaltzen du. Harrika hasten dira izotzaren aurka eta ez dute zulorik egiten. Nekanek lerarekin sartzen da putzura, hara eta hona irrist egiteko. Magali zelatan dago. Beste haurrak ez dira ausartzen. Bat-batean egurialdiak okerrera egiten du baino Nekanek aurrera eta atzera jarrautzen du olgetan putzu gainean. Halako batean, zulo bat egiten da izotz gainean, eta Nekane jausi egiten da hortik. Bistatik desagertzen da, ur azpian. Haurrak ikaratu egiten dira, eta alde egiten dute korrika. Magalik bere lera hartu eta zulora hurbiltzen da poliki, hara heldu eta, besoak luzatuz ur azpian, Magaliren gorputza bilatzen du. Azkenean, lortzen du Nekaneren beso bati heltzea eta tiraka eginez atera egiten du. Nekane zurbil dago, ezin da mugitu, hipotermiak jota dago. Lera gainean jarri, bere zamarrarekin estali, eta mendian behera abiatzen da ahizparen gorputzetik tiraka, elurpean. Azkenean, bi ordu pasata Elgetako plazara heldu zirenean, Magalik negar egin  zuen. Ospitalera eraman zituzten biak, eta han egun batzuk pasa berreskuratu arte. Etxean ere egun batzuk pasa zituzten indarberritzen. Aitak su asko piztu zituen, etxea epel mantentzeko. Bizirik eta onik. Benetako balentria Magalik egin zuena: Nekane heriotzaren atzaparretatik salbatzea.

9. kapitulua (Izaskunekin)

Izotzezko putzua kontatuta, Nekanek aitortzen dio Izaskuni amets egin izan duela putzu sakon batean itotzen ari dela eta azkenean Magaliren begiak dituen izurde batek salbatzen duela beti. Eta esaten dio Magaliarekin bizi nahiak salbatu zuela benetan. Ospa egin zuten txikitako lagunei barkatu egiten die lagundu ez izana. Umeak baino ez ziren. Bergarako institutura aldatzean, lagun berriak egin zituen. Eta Magali etxean geratu zen. Gurasoek lehen baino gehiago babesten hasi ziren Magali. Eta aldi berean, berak ahizpari kasu gutxiago egiten hasi zen. Eta okerrena izan zen Nekanek "traizionatu" egin zuela, neskak berak aitortu zionez Izaskuni.

10. kapitulua: Maitasun lotsak

2015eko uztaila. Elgetan baserritarren eguna ospatzen zen eta inguruko herrietako jende asko bertaratu zen azoka eta beste ospakizunak ikusteko. Magali eta Nekane herriko lagunekin zebiltzan. Herriko tabernara joan ziren, bokatak jateko asmoarekin. Han zeuden izotzezko putzura joan ziren lagun guztiak. baina orain koskortuta zeuden; adibidez, garbi zegoen Martxelo eta Amaia liatuta zeudela. Nekanek ere hormonak gorenean zituen. Gelako ikaskide batekin egiten zuen amets: Antxon. Harekin maiteminduta zegoen guztiz, baina mutilak ez zekien ezer ere. Mutila ikusten zuenean, bihotza azkartu egiten zitzaion eta kilimak sentitzen zituen sabelaldean. Eta hala gertatu zen, egun horretan pilota partidan ikusi zuenean harmailan eserita, berarengandik metro gutxira. Ikusi zuen gainera mutilak ez ziola begirik kentzen eta irribarre ere egiten ziola. Nekane erabat urduritu zen, gainera ondoan Magali zuen, eta lehen aldiz lotsa ere sentitu zuen, eta sentitu zuen Magalik enbarazu egiten ziola Antton berarengana hurbiltzeko. Lotsaturik zegoen jendeak uste zuelako Magali burutik zegoela, eta Anttonek ere agian gauza bera pentsatzen zuelako. Berak bazekien ez zela egia, baina hala pentsatu zuen. Eta orduan, altxa eta pilotalekutik alde egin zuen. Magali atzetik joan zitzaion, beti bezala, baina orduan Magalik zakar esna zion ezin zela ibili beti bere atzetik, askatasun pixka bat behar zuela, eta bakean uzteko. Magali gajoa burumakur geratu zen, bakarik eta galdurik.

11. kapitulua (Izaskunekin)

Izaskunek esaten dio Magaliri normala dela anai-arreben artean tirabirak egotea, are eta gehiago nerabezaroan. Nekanek esaten dio errudun sentitu zela, baina horri buruz ez zela gehiago hitz egin. Izaskunek jarraitzen du esaten nerabezaroa aro konplikatua dela, maitasuna eta sexua bizitzaren ardatz bihurtzen direla garai horretan. Kontatzen du bera 16 urterekin maitemindu zela eta egun osoa pasatzen zuela mutilarekin pentsatzen. Elkarrekin hasi ziren eta gaur egun ezkonduta jarraitzen dute, bi semerekin. Grina apaldu da, baina  elkar maitatzen jarraitzen dute. Nekanek, bere aldetik, dio berak urtebete itxaron behar izan zuela Anttonekin lehen aldiz musukatzeko.

12. kapitulua: Lehen dantza

2016ko abuztua. Nekane oporretan egon da Almerian, herriko lagunekin, Magali etxean utzita. Egun bero batean, lagun batzuek Aixolako urtegira doaz, bainatzera, baina udaltzain batek errieta egiten die debekatuta dagoelako. Beste batzuk Debako hondartzara, non Nekaneren lagun bat Australiako surflari batekin ligatzen ibili den. Iluntzean, batzuk zein besteak gaztetxera doaz, Anttonen musika taldea entzutera. Ez dute oso ondo jotzen, baina hasi berriak direla kontuan hartiurik, tira. Kontzertua amaituta, Antton eta Nekane elkartzen dira. Anttonek galdetuta kontzertuari buruz, Nekanek dio zarata asko egin dutela, baino Anttonek kantatzeko duen estiloa gustuko duela. Edariak eskuetan eta belardi batean etzanda, Anttonek taldean izandako pasadizo batzuk kontatzen ditu, hala nola nola berak balada bat konposatu duen, baina beste taldekide batzuek ez dutela jo nahi izan. Txistukatzen eta abesten hasten da balada hori. Altxa eta gaueko epeltasunean dantzan hasi dira, eta azkenean gorputzak elkartuta, Anttonek musu eman dio Nekaneri. Magali gaztetxetik ari da eszena ikusten, eta etxerako bidea hartzen du.

INDARKERIAK ATZAPARRAK LUZATZEN DITUENEAN

Nekanek kontatzen dio Izaskuni bi urtez egon zela Anttonekin, eta gero bukatu egin zela bion arteko harremana, beste neska batekin liatu zelako Antton, Nekaneren lagun batekin hain zuzen.

13. kapitulua: Paradisu urratua

Anttonek eta Nekanek bi urte zeramatzaten elkarrekin. Leku guztietara elkarrekin joaten ziren, Anttonek motorra ere erosi zuen Nekaneren bila Elgetara joateko. Oihanak esaten zion Nekaneri suerte handia zuela, berak ere nahiko lukeela Antton bezalako bat mutil bat hartzea. Anttonek bere musika taldea utzi zuen eta musik talde berri bat osatu zuen beste batzuekin, irekiagoa estilo desberdinetara. Nekaneri balada erromantiko bat egingo ziola hitz emana zion eta talde berriarekin bete zuen promesa hori. Nekane hunkituta zegoen, baladan bere maitasunez ez zela inoiz nekatuko esaten baitzuen.

Anttonekin guztiz bat eginik, Magali bazterrean utzi zuen Nekanek. Magali ordurako ja ez zen institura joaten, gurasoak konbentitzen saiatu ziren arren. Azkenean etsi, eta etxean bertan ikasteko baimena eskuratu zuten Magalirentzat. Aitarekin tailerrean ere egiten zuen lana, egur tailak egiten, eta koadroak pintzatzen, eta olerkiak egiten. Azkenean, Magalik eta Nekanek bizitza erabat desberdinak zeramatzaten, nahiz eta Magali batzuetan saiatzen zen bikotea zelatatzen.

2018ko iraila da eta Bergarako jaiak dira. Nekane bere lagun diren Oihana eta Amaiarekin elkartu da. Anttonekin egoteko asmoa ere bazuen noski, baina harekin topatu zenean, erabat mozkortuta aurkitu zuen, porro pila bat erreta. Nekanek sekulako kabreoa hartu zuen eta pikutara bidali zuen, Antton apaltzen saiatu bazen ere. Gau aldera, Nekanerik pasa egin zitzaion haserrea eta Anttonen bila hasi zen Oihanarekin. Ez zsuten inon aukitu eta azkenean, Anttonen lokalera joan zien. Hara sartu eta komunean Antton eta Amaia ikusi zituen txortan. Lur jota, umiliatuta eta bihotza hautsirik alde egin zuen handik.

14. kapitulua (Izaskunekin)

Hilabete t'erdi baino ez da pasa geroztik. Nekane Izaskunekin dago, malkotan, Anttonena kontatu eta gero. Jolasordua da honezkero, eta kriston zalaprta sumatzen da kanpoan. Izaskun saiatzen da Nekane animatzen, baina neska gaztea etsirik dago. Gainera, merezita duela pentsatzen du, gaizki poratu delako Magalirekin, gurasoei ez die kasurik egin, ... Izaskunek dio ate berriak ireki behar dituela, baina Nekanek ezin du ahaztu Magalirekin zein gaizki portatu den. Izaskunek galdetuta, kontatzen du Anttonekin guztiz hautsi duela, ez duela berarekin ezer jakin nahi, nahiz eta mutila gerturatzen eta gauzak konpontzen saiatu den arren. Amaiarekin ere ez du ezer jakin nahi. Hori guztia, jakin arren dena droga eta alkoholaren pean egin zutela biek. Berak ere inoiz egin behar ez zuena egin zuen: Niko Intsaustirekin liatu, mendekua hartzeko. Eta Izaskuni aitortzen dio hori izan dela bere bizitzako erabakirik txarrena.

15. kapitulua: Maritxu, nora zoaz

2018ko urria. Nekanek ez ditu Anttoenekin ezer jakin nahi. Galdu du ilusio guztia, amets guztiak. Dena. Gauean, bere gelako bakardadean, negar egiten du. Magalik aditu egiten ditu beste gelatik bere intziriak. Hautsita dago eta haustura horretatik mendeku bat josten hasten da Anttonen aurka. Nikorekin liatzea. Niko Anttonen laguna da, ez da Antton bezain jatorria eta alaia. Mutil isila da, misteriotsua. Familia aberats baten semea da. Bidaia asko egiten ditu gurasoekin eta janzi garestiak erosten ditu. DBH egitera Donostiako ikastetxe batera eraman zuten eta han sexu-eraso bat pairatu zuen. Kurtso horretan porrot egin zuen. Eskolaz aldatzea eskatu zien gurasoei, gertatutakoa kontatu gabe. Bergarako eskolan hobeto joan ziren gauzak. Dena ahaztea lortu zuen, itxuraz. Bergarako eskolan ezagutu zuen Antton. Musika talde bat, eta gero beste bat, eratu zuten. 18 urte ditu eta karrera egitera Ameriketara joango omen da. Gurasoek auto on bat erosi diote. Nekane ez litzateke berez berataz maiteminduko, baina mendeku goseak berarengana bultzatu du, eta mutil misteriotsu eta isil hori ezagutzeko gogoa piztu zaizkio. Erabaki du mutila bereganatuko duela, nola edo hala.

Arrasaten Maritxu Kajoi festa, txikiteroen eguna, ospatzen da urriaren hasieran. Gazte koadrilak elegante joaten dira jantzita egin horretan, trajearekin eta. Nekane bere lagunekin joan da, baina adi egon da Niko noiz agertuko eta bere atzetik joan da. Gauez, Niko bere auto inguruan dagoela, harengana gerturatu eta Elgetara eramateko eskatu dio. Mutilak baiezkoa eman dio, noski. Hasieran isilik joan dira autoan. nekanek esan dio Anttonekin hautsi egin duela, mutilak esan dio bazekiela. Elgetara iristean, neskak laztandu eta musu luzea eman dio ezpainetan. Mutila liluraturik geratu da eta biharamonean bere bila etorri daitekeen galdetu dio. bai, noski, esan dio Nekanek. Mendekua abian da. Fartsa bat Antton jeloskor jartzeko.

16. kapitulua (Izaskunekin)

Nekanek aitortzen dio Izaskuni segituan konturatu zela Nikok alde ilun bat zeukala, eta bera alde ilun horretan jausi zen. Hasieran, nola jantzi behar zen esaten hasi zitzaion mutila Nekaneri, nola portatu behar zen, ... Egun batean, Elgetan zeudela, bere telefonoa hartu eta Anttonen telefonoa ezabatu zion, berarekin zegoela argudiatuz, eta gero telefonoa paretaren kontra bota eta lehertu egin zuen. Biharamonean beste mugikor bat ekarri zion, baina barkamena eskatu gabe. Harreman toxiko bilakatu zen guztiz. Gau horretan Magaliren nota bat aurkitu zuen bere ohe gainean: "ezin dizu inork merezi duzun bizimodua lapurtu". Magali, aingeru baten gisa, beti. Seguru asko, telefonoarena ikusiko zuen. Nekane joan zen Magali besarkatzera eta kasu egin zion ahizpari.

17. kapitulua: Inoiz gertatu behar ez zirenak

2018 urria. Nekanek erabakia hartua du. Nikorekin hautsi egingo du. Badaki ez dela kontu goxoa izango, baina hala ere aurrera egingo du. Berarekin geratu eta bat-batean botatzen dio: bukatu da, Niko, esaten dio. Nikok ez du espero eta oso gaizki hartzen du. Nekanek argi uzten dio, sobera izan duela hiru aste horietan eta ez duela jarraitu nahi. Mutila sumindu egiten da, irainka hasten zaio eta bat-batean belarrondoko bat ematen dio, gero kolpeak, ukabilkada. Nekane lurrera jausten da eta Niko gainean jartzen zaio, bere pisuarekin inmobilizatu egiten du, berokia kentzen dio bortxaz, alkandora, bularretakoa. Bere titiak agerian, haiek mizkatzen hasten da. Prakak eta kuleroak jaisten dizkio. Bere onetik aterata dago, sexu-grinaz horditurik. Azken unean konturatzen da Niko atzetik Magali datorrela egur puska batekin. erreakzionatrzeko beta eman gabe, Magalik bi kople gogor ematen dizkio, bat bizkarrean, bestea  garondoan. Niko zerraldo geratzen da, konortea galduta. Bi ahizpek elkar besarkatu egiten dute. Nekaneren arropak jaso eta handik alde egiten dute, Niko bertan utzita. Etxera heldu ziren, gurasoak kanpoan zeuden, lagunekin afaltzen. Magalik zauriak sendatu zizkion ahizpari, maitasunez. Ohera sartu ziren, elkarrekin, besarkatuta. Bitartean, anbulantzia baten sirena entzun zuten. Nikoren bila omen zihoazen, baten batek aurkitu eta emango zuen abisua.

18. kapitulua (Izaskunekin)

Izaskunek Nekaneren istorioa aditzen du izututa, nola Nikok bortxatu egin zuen. Nikoren familiak salaketa jarri du Magaliren aurka. Ze paradoxa! Erasotzaileak salaketa jartzen dio erasotuaren defendatzaileari! nekanek kontzten dio Izaskuni gurasoei ez zietela ezer esan. Zauriak justifikatzeko, arbol batean tximinokeriak egiten egon zirela esaten diete. Arropa hautsiak erre eta egur handia parketik hatu eta beste norabait bota zuten. Zergatik ez zuten ezer kontatu? Nekane umiliatuta sentitzen zelako.  Niko koma egoeran egon zen hasieran, esnatu zenean esan zuen Magalik jo zuela. orain, zentro psikiatriko batera eraman nahi dute. Salaketa jarrita ere, Nekanek eta Magalik dena ukatu dute, beraiek ez dutela ezer egin. Nekanek nahiko luke Izaskunek sinestea bere hitza. Izaskunek dio baietz, sinesten diola, baini aitortzen du egoera ez dela ona, ez dakilea zer gertatuko den Magalirekin. Nekanek kontatzen dio Magalik ohar bat idatzi duela berearentzat, Izaskunentzat alegia: "Nekane maitatzea delitua bada, erruduna naiz".

BERANDU BAINO LEHEN

19. kapitulua:  Ehunka lagun, bost hitz

2018ko azaroa. Izaskunekin hitz egina, nekanek erabaki irmoa hartu du. Ez du nahi Magalik zentro piskiatriko batera eramatea. Badaki hara eramaten badute, hil egingo dela, bizia kenduko diotela. Eta irtenbide bakarra ikusten du, egia kontatzea alegia. Gutun luze bat idatzen du dena kontatuz, xehetasun guztiekin. Aurrena gurasoei erakutsi zieten. Gurasoak txundituta geratu ziren eta azkenean negarrez bukatu zuten. Aita minduta dago, egia hasieratik ez esateagatik. Nekanek barkamena eskkatzen du, harrapatuta sentitzen zirela esan zuen. Nekanek eskatzen die gutun hori bera egunkarietara bidaltzea, eta manifestazio bat egitea larunbatean. Gurasoek ez dakite zer esan. Magalirekin hitz egiten saiatu ziren, baina Magalik ez die ezer esaten. Abokatu batengana doaz, eta esaten die egoera ez dela samurra. Azkenean, gurasoek Nekaneren proposamena onartzen dute: egunkarietara bidaliko dute gutuna. Magali nola edo hala babestu behar dute. Egunkari guztiek argitaratu zuten. Larunbata iritsi da. Plazara inguratzen dira Nekane eta gurasoak, - Nekaneren lagunak bertan daude ja. Poliki-poliki jendea badoa inguratzen eta azkenean ehunka lagun bildu dira. Inguruko herrietatik ere jendea asko etorri da. Antton, Nekaneren mutil ohia, eta Amaia ere hor daude. Nekanek eskerrak ematen dizkie. Nekaneren lagunek pankarta zabaltzen dute: MAGALI EZ DAGO BAKARRIK. Isilik daude denak. Kontzentrazioa txalo zaparrada batez amaizten da. Izaskun ere hor dago eta Nekanerengana doa. Senarrarekin joan da. Esaten dio erasoa izan zen parkera joan zela bazterrak miatzera eta han botoi akastu bat aurkitu zutela. Froga erabakiorra beretzat. Ez du zalantzarik, Nekanek kontatu uen guztia egia da. Orain, Magaliri buruzko erabakia epaitegietan argiago dago. Eskerrak ematen dizkio. Nekanek dio berak eta bere ahizpak egun hori ez dutela sekulan ahaztuko. Erretiratzen da, eta kale ezkutu baten kantoian Magalirekin elkartzen da, gertatutako guztia kontatzen dio. Dena ongi aterako dela. Eta Magalik dio: "asko maite zaitut, Nekane, polita". Arimara heldu diren hitzak Nekanerentzat.

AMAIERA

Pertsonaiak

Magali, liburuko protagonsita. Neska berezia, autismoa duena.
Nekane, bere ahizpa.
Izaskun, psikologoa, Nekanerekin hitz egitera doa institura eta Nekanek istorio guztia kontatzen dio.
Antton, Nekaneren lehen nobioa.
Niko, Nekaneren bigarren nobioa.
Josu eta Idoia, nekaneren eta magaliren gurasoak