Hitzik gabeko komunikazioa

Hitzik gabeko komunikazioa edo komunikazio ez-berbala komunikazioaren aldaera edo osagarria da, hitzezko komunikazioarekin batera batera keinuak, jarrerak, begiradak, intonazio edo ahots tonua, esaldiaren abiadura eta bestelako elementuak biltzen dituena. Egindako zenbatespenen arabera, transmititzen den informazioaren %65a izatera hel daiteke hitzik gabeko komunikazioa. Hitzekin ez bezala, inkontzientea da maiz, eta horren jatorria fisiologikoa, instintiboa, edo kulturala izan daiteke, ohitura eta usadioekin loturik. Erabilerari buruz, hitz bidezko komunikazioa indartzeko erabil daiteke, baina batzuetan hitzen bidez adierazitakoaren aurkakoa izan daiteke; pertsonaren jarrera komunikatzean ere adieraz dezake (urduritasuna, adibidez). Kodifikazioari buruz, arbitrarioa izan daiteke, hitzekin batere loturarik ez dagoenean, eta ikonikoa, keinua edo dena delakoa hitzez adierazitakoarekin bat datorrenean. Hitzik gabeko komunikazioaren hiru sail bereizten dira: kinesika, keinu, begirada eta mugimendu bidezko komunikazioa; proxemika, jarrera eta beste pertsonekiko distantziekin lotua; eta kronemika, hitzen abiadurarekin loturik. Batzuetan diskurtsoaren abiadura, tonua eta bolumena parahizkuntza terminoan biltzen dira.

Ikus, gainera

• Metakomunikazioa
• Gaitasun soziolinguistikoa