Ekoizpen-harremanak

Ekonomia marxistan, ekoizpen-harremanak gizartean ekoizpena garatzeko ezartzen diren gizarte harremanen multzoa da. Zehatzago, ekoizpen-harremanak ekoizpen-indarrak garatzean, ekoizpen-prozesuetan alegia, gizakiek beraien artean garatzen dituzten gizarte harremanak dira, bereziki ekoizpen-bideen jabetzaren inguruan. Ekoizpen harreman horiek ekoizpen-modua definitzen dute zuzenean; horrela, kapitalismoan oinarrizko ekoizpen-harremana da kapitalisten eta langileen artean ezartzen dena, kapitalistak izanik ekoizpen-bideen jabeak direla eta langileak euren lan indarra saltzera beharturik daudela, enpresariak ekoizkinaren zati bat, gainbalioa alegia, bereganatuz. Ekoizpen harremanen garapenean garrantzia handia du gainegitura politiko eta juridikoak. Ekoizpen harremanek eta ekoizpen indarren garapenak talka egiten dutenean, krisia sortzen da, ekoizpen harremanak, gainegitura juridiko-politikoan ez baitira gauza ekoizpen-indar berriek ezarri duten egoera berriari aurre egiteko. Hala gertatzen da, adibidez, berrikuntza teknologiko handia gertatzen denean, ekoizpen-indarren garapenen aldaera arruntena alegia, jabetza eta langile eta enpresarien arteko harremanak ez baitira halakoetan egoera berrira erraz egokitzen; orduan, desorekak sortzen dira (langabezia, esaterako, teknologiak lanpostuak ezabatzen dituenean) eta horrek krisi soziala ekartzen du, eta batzuetan baita iraultza soziala ere.

Beste hizkuntzetan: gaztelaniaz, relaciones de producción.