Despertsonalizazioa edo despersonaliazioa pertsona batek bere gorputza eta gogamenetik at balitz bezala sentitzen deneko esperientzia psikologiko subjektiboa da. Gizartetik sorrarazitako objektibazio edo alienazio prozesu baten ondorioa izan daiteke. baino orokorrago antsietate egoeretan eta psikotropikoen kontsumoaren ondorioz ere ager daiteke. Kontzientzia edo niaren falta moduan ere sentitu daiteke, nia zerbait arrotz balitz bezala, eta beraz modu automatikoan jokatuz zein emoziorik sentitu gabe. Kronikoa denean, pertsonaren nahasmendu disoziatiboa adierazten du, eta beste nahasmendu batzuen sintoma gisa ere ager daiteke. Maiz, desrealizazio sentsazioarekin batera ere ager daiteke, non mundu irreal eta arrotz agertzen zaion subjektuari.
Beste hizkuntzetan: gaztelaniaz, despersonalización.
Loturiko artikuluak
Psikologia humanistaPsikologia humanista (ingelesez, humanistic psychology) 1960ko hamarkadatik garatutuako eskola psikologiko bat da, konduktismotik eta teoria psikodinamikoetatik egindako planteamenduetatik at, teoria horiek ez bezala pertsona bere osotasunetik eta bakartasunetik aztertzen…
Objektibazioa (objektibizazioa)Objektibazioa, objektibizazioa edo objektifikazioa subjektu baten identitatea, nortasuna edo beste elementuren bat baztertu, ezabatu eta objektu edo gauza moduan hartzeko prozesu sozial eta psikologikoa da. Beste alde batetik…
DesrealizazioaDesrealizazioa edo desrrealizazioa mundu ezezagun, arrotz edo alegiazko batean egotearen sentsazio edo esperientzia subjektiboa da. Depresio egoeretan ager daiteke, baina baita ere alienazioa eragiten duten lanpostuetan eta bestelako…