Apreziazio-eskala edo estimazio-eskala (ikus, orobat, balorazio-eskala, kontzeptu orokor gisa) behaketa-tresna bat da, bereziki ikerketa psikometrikoan eta hezkuntza-ebaluazioan erabilia, zuzenean neurtu ezin daitezkeen portaera, jarrera eta betetze-mailak zenbatesten dituena.
Hezkuntza-ebaluazioan, ikasleak lorpen edo helburu bat betetzearekin lotutako item edo alderdi-zerrenda batetik abiatzen da, non eskala kuantitatibo bat (adibidez, 0tik 10era) edo ordinal bat (inoiz/batzuetan/beti/beti, adibidez) ezartzen den alderdi horietako bakoitzeko, taula edo matrize moduan, lerroetan ebaluatu beharreko alderdiak eta zutabeetan estimatutako balioak adieraziz. Behatzaileak puntuazio bana emango dio aztertu beharreko aspektu bakoitzari, subjektiboki. Balorazio kuantitatiboko eskalaren batuketak edo batezbestekoak aukera ematen du ikasle bakoitzari puntuazio orokor bat emateko; eskala ordinalaren kasuan, berriz, eskala hori erraz bihur daiteke kuantitatibo, puntuazio globala eman ahal izateko. Nolanahi ere, apreziazio-eskala bere jatorrizko adierazpenean utz daiteke, agregatu gabe.
Apreziazio-eskala bitarteko tresna gisa eratzen da kontrol-zerrendaren – zeinak besterik gabe ezartzen baitu dikotomikoki (bai ala ez) kontuan hartutako alderdiak betetzen diren – eta errubrikaren artean, tresna espezifikoago gisazehazki definitzen duena helburu jakin bati begira betetze-maila bat gauzatzen den (adibidez, ikaslea zeregin zehatz bat garatzeko gai den edo kontzeptu jakin batzuk barne hartzen dituen zehaztuta). Horrela, errubrikaren aldean, apreziazio-eskalak ebaluatzailearen balorazio subjektiboa eskatzen du, errubrikan lorpen-maila hobeto definituta dagoenj bitartean. Nolanahi ere, bi metodoak ez dira elkarren bateraezinak, eta elkarren osagarri izan daitezke, errubrika erabil daitekeelarik apreziazio-eskala bat eratzeko oinarri gisa.