Testu-iruzkina: Antonio Añoveros Bilboko gotzainaren sermoia (1974-02-24)

Euskal Herriko biztanleen bizikidetzari eta gure elizbarrutiari kalte gehien egiten dien arazo bat da euskal gatazka izenekoa. Zertan da arazo hori? Funtsezkoa bakarrik adieraziz, honela azaldu daiteke: zenbait herritarrek, bakoitzak bere ñabardurekin bada ere, euskal herria zapalduta dagoela baieztatzen dute eta haren eskubideak aitor daitezen eskatu; beste herritar batzuek, ordea, ukatu egiten dute salaketa hori, sumindurik, eta aldarrikatzen dute egoera aldatzeko saio guztiak gizarte-sistemaren aurkako eraso larria direla. (...) Euskal Herriak berariazko ezaugarri kultural eta espiritualak ditu, eta haien artetik
nabarmentzekoa da milaka urte dituen hizkuntza. Ezaugarri berezi horiek berariazko nortasuna ematen diote herriari, egun Espainiako estatua osatzen duten herrien artean. Espainiako estatuko gainerako herriek bezalaxe, Euskal Herriak ere eskubide osoa du bere nortasuna mantentzeko, bere ondare espirituala lantzeko eta garatzeko, inguruko herriekiko truke osasungarriaren aurka egin gabe, bidezko askatasuna aitortuko dion antolamendu soziopolitiko baten barruan. Baina, gaur egungo egoeran, Euskal Herriak oztopo handiak ditu eskubide hori bereganatzeko. Euskararen erabilera mugaturik dago, argi eta garbi, irakaskuntzan eta komunikabide orotan (prentsa, irratia, telebista). Adierazpen kulturalak ere mugarik gabe kontrolatzen dituzte. Elizbarrutiaren egoera honetan, Elizak, Kristoren salbamena iragartzeko eta gogora ekartzeko, aholkua eta adorea eman behar ditu, behar bezala aldatzeko (...) gure herriko egoerak (...).

Antonio Añoveros, “El cristianismo, mensaje de salvación para los pueblos”, 1974ko otsailaren 24an Bizkaiko elizetan irakurritako sermoia.