Sintesi neoklasikoa edo neokeynesianismoa


KategoriakEkonomia

Sintesi neoklasikoa edo neokeynesianismoa 1930-70 bitartean keynesianismoa ekonomia neoklasikoarekin bateratzeko ahalegin teorikoa da, ekonomiak epe laburrera orekara iristeko oztopoak (adibidez, soldaten zurruntasuna) dituela onartuz, keynesianismoatik gomendatzen diren polifika fiskalen beharra aldeztu, baino epe luzera, ekonomia neoklasikoak baieztatu bezala, merkatua orekara iritsiko dela ziurtatzen duena. Sintesi neoklasikoaren ordezkari nabarmenak izan ziren John Hicks eta Paul Samuelson, eta garatu zituzten tresna teoriko nagusiak IS-LM eredua eta Phillipsen kurba izan ziren.

163 hitz

Artikulu bat eskatu

Erabili ezazu galdetegi hau artikulu eskaera bat bidaltzeko. Lehenbailehen osatzen saiatuko gara.



Harpidetu zaitez

Gure azken edukien berri jaso nahi baduzu zure email helbidean, egin zaitez harpidedun hurrengo galdetegi hontan.