Filosofiaren historian, monada ( antzinako grezierazko μονάς, monas, hitzetik, euskaraz « batasuna») maiz erabilitako terminoa izan da. Pitagorikoek batasun jatorrizko absolutu eta perfektua izendatzeko erabili zuten. Leibniz (1646-1716) filosofoaren monaden teorian, monadak gauza eta izaki guztien oinarrizko elementuak dira, determinazioa (ikus, entelekia), adimena eta arima dituztenak. Haren arabera, monadak hierarkikoki ordenaturik leudeke, eta errealitatearen etengabeko aldatzea haien etengabeko mugimendutik dator.
Loturiko artikuluak
Elkarneurgaiztasuna eta elkarneurgarritasuna (filosofia)Filosofian, elkarneurgaiztasuna bi teoria alderatu eta kontrajartzeko ezintasuna adierazten duen ezaugarria da, teoria horiek kontzeptu ezberdinak erabiltzeagatik; hala gertatzen denean, teoriak elkarneurgaitzak direla esaten da. Aurkako kontzeptua elkarneurgarritasuna…
Potentzia (filosofia)Filosofian, zerbaiten potentzia beste zerbaitera heltzeko edota beste zerbait eragiteko duen berezko ahalmena da. Aristotelesi zor zaio potentzia (δυναμις) kontzeptuaren lehen formulazioa, gauzetan aktu edo egintza eta potentzia…
EntelekiaFilosofian, entelekia (antzinako grezierazko ἐντελέχεια hitzetik, etimologikoki ἐντελής, entelês , «osorik, betea», eta ἔχω, ekhô , «eraman» hitzetatik, literalki «bere helburura heltzen denaren egoera») Aristoteles filosofoak asmatutako kontzeptua da, bere telos edo helmugara heltzen…