Logozentrismoa hizkuntzak eta diskurtsoak (logos delakoak, alegia) errealitatea islatzen duela eta beraz adierazpen eta testu bakoitzak esanahi finko eta bakarra duela baieztatzen duen ikuspuntu filosofika da. Beraz, horren arabera, logos delakoak erabateko balio epistemologikoa izango luke eta finean platonismoarekin bat etorriko lizateke, hitzen esanahia idela platonikoekin parekatuz. Dekonstrukzioaren ikuspuntu postestrukturalistak logozentrismoaren aurka jotzen du guztiz, esanahia aldakor eta ezegonkortzat joan betiere.
Beste hizkuntzetan: ingelesez, logocentrism; gaztelaniaz, logocentrismo.
diskurtsoa (logos, alegia) pentsamenduarekin duen erlazioa azpimarratzen duen jarrera filosofikoa da. Ludwig Klages (1872-1956) alemaniar filosofoak asmatu zuen terminoa 1929 urtean, baina gehienbat Jacques Derrida (1930-2004) frantses filosofoarekin lotzen den terminoa da. Derridarentzat, hitz egiten dugunean eskuratzen dugu pentsatzearen kontzientzia, eta une horretan bertan adieraziak bere presentzia galdu egiten du, eta kontzeptu huts bilakatzen da; era horretan ordea, pentsamendua gutxietsia geratzen da, diskurtsoa ez baita jada zuzenean adieraziarekin lotzen, halako autonomia lortzen du, eta hartara zentrismo edo nagusitasuna hartu, hortik logozentrismoa.
Erreferentziak
Erabili ezazu galdetegi hau artikulu eskaera bat bidaltzeko. Lehenbailehen osatzen saiatuko gara.
Gure azken edukien berri jaso nahi baduzu zure email helbidean, egin zaitez harpidedun hurrengo galdetegi hontan.
