Langile-auzoak

Langile-auzoak Industria Iraultzan eta ondorengo industrializazio handiko garaietan hirien kanpoaldean eta inguruetan eraiki ziren auzoak dira, oro har lantegietatik hurbil, industria-hiri horietara landa-eremuetatik edo beste herrialde eta eskualde batzuetatik lantoki horietarako eskulan gisa emigratu zuten langile-masak eta haien familiak hartzeko. Izaera erresidentzial nabarmena duten hiri-eremuak dira, hirigintza-plangintza egokirik gabe presaka eraikitako etxebizitzek osatuak. Haien ezaugarri nagusienak dira lantegietatik eta industrialdeetatik gertu egotea, eraikuntza-kalitate eskasa, etxebizitza txikiak, etxe-pilaketa nabarmena eta oinarrizko zerbitzu publikorik eza. Nahiz eta jatorri desberdineko jendeak bizi izan, auzo horietan bizi izan ziren biztanleek sentimendu kolektibo handia garatu zen auzo horietan pobrezia- eta bazterketa-problematika sozialaren ondorioz, maiz langile-borrokei lotua. Izan ere, langile-auzoek gerriko gorria deritzona eratzen dute hiri askoren inguruan. Espainian, Madrilen, Bartzelonan, Bilbon eta Zaragozan garatu ziren batez ere, XIX. mendearen bigarren erdialdetik 1960ko hamarkadara arte.

Beste hizkuntzetan: gaztelaniaz, barrio obrero.

Ikus, gainera

• Lorategi-auzoak