Lagunarteko hizkera edo lagunarteko hizkuntza, hizkera arrunta edo hizkuntza arrunta ere deitua, giro informal eta lasai batean jatorri, adin, estatus eta lanbide desberdinetako pertsonek darabilten hizkuntza-aldaera diafasikoa da. Kalean jendartean gehien erabiltzen den aldaera da, eta horien ezaugarriak ahozkotasuna, adierazkortasuna, funtzio fatikoaren eta deitzailearen erabilera, makulu-hitzak sartzea, eta baoita ere interjekzioak, onomatopiak, elipsiak eta guztiz zuzenak ez diren hitzak eta egitura gramatikalak. Euskaraz ohikoa da, gainera, erdararekiko egoera diglosikoa dela eta, erdarakadak ere sartzea, gehienetan adierazkotasun handiagoa lortzeko.
Beste hizkuntzetan: ingelesez, colloquialism; gaztelaniaz, lengua coloquial.
Loturiko artikuluak
Funtzio fatikoaHizkuntzalaritzan, funtzio fatikoa, erlazionala edo harremanetakoa komunikazioa abiarazi, bukatu, eten eta hitz beste egiteko hizkuntzaren funtzioa da, Roman Jakobson hizkuntzalariak (1896-1982) proposatutako hizkuntzaren sei funtzioetako bat. Adibidez, "zer…
Funtzio poetikoaFuntzio poetikoa Roman Jakobson hizkuntzalariak (1896-1982) eman zituen hizkuntzaren sei funtzioetako bat da. Haren arabera, funtzio poetikoa mezua asmo estetiko edo artistikoarekin eratzen denean betetzen da, alegia mezua…
Aldaera diafasikoak (hizkuntza erregistroak)Hizkuntzalaritzan, aldaera diafasikoak edo hizkuntza erregistroak hiztunak komunikazio-egoeraren (hitzaldia, lagunarekin egiten den elkarrizketa, ...) eta gaiaren arabera erabiltzen dituen hizkuntza-aldaera edo hizkerak dira. Adibidez, liburu bat ez diogu…