Iruditeria edo imaginario kolektiboa, iruditeria soziala ere deitua, gizartean edo gizatalde batean indarrean dauden balio, sinbolo, mito, esperientzia, sentimendu, erakunde eta lege komunen multzoa da, eta gizartearen funtsa, oinarrizko habea, osatzen dutenak. Esan liteke indibidualismoaren aurkako kontzeptua dela, iruditeria kolektiboak indibiduoa heteronomoa dela, inposatzen zaizkion erreglen arabera bizi dela, baieztatzen duelako inplizituki. Aldi berean arrazoia eta emozioa bateratzen ditu, praktikoa eta sinboliko hutsa. Adibide gisa, egungo gizartearen imajinarioaren elementu nagusietako bat zoriona diruak ekarriko digulako sinesmen edo fedea da. Cornelius Castoriadis filosofoak 1960 hamarkadan garaturiko kontzeptua da, bereziki Gizartearen instituzio imaginarioa lanean. Iruditerian biltzen diren elementu guztiak, arestian aipatutakoak, irudi edo imajin deitu zien Castoriadisek, eta hortik iruditeria eta imajinario terminoa.
Egungo gizarte mediatikoan, hedabideek dute imajinario kolektiboa sortu eta zabaltzeko boterea, azkenean talde politiko eta ekonomiko hegemonikoen mendean. Hala ere, utopia izango bada, utopiaren imajinarioari esker izango da. Premiazkoa da beraz, mundua aldatu nahi dugunen arteko harremanetatik imajinario utopikoa berreskuratu eta ahalik eta gehien zabaltzea, imajinario hori gauzatzeko baldintza moduan.
Erabili ezazu galdetegi hau artikulu eskaera bat bidaltzeko. Lehenbailehen osatzen saiatuko gara.
Gure azken edukien berri jaso nahi baduzu zure email helbidean, egin zaitez harpidedun hurrengo galdetegi hontan.
