Irekitasun existentziala

Existentzialismoaren baitan eta zehazkiago psikologia existentzialaren eremuan, irekitasun existentziala edo irekidura existentziala pertsona batek bizitza benetakoagoaren eta zentzu sakonagoko existentziaren aldeko jarrera aktiboa eta ahalmena da. Oinarri horietatik, irekitasun existentziala pertsonaren bizitza garapena, hazkunde pertsonala eta autodeterminazioa garatzeko funtsezko elementu gisa da, epe luzera nahiz egunetik egunera. Anitz dira irekitasun hori sustatzen duten faktoreak: gazteek, esaterako, joera handiagoa dute irekitasun existentziala garatzeko, helduek eta zaharrek bizitza datorren bezala onartzeko joera duten bitartean, moldaera-estrategiak gauzatuz alegia. Halaber, estres egoerek irekitasun existentziala garatzen lagunduko lukete, pertsonaren ingurune sozial sendo batek pertsonari babesa eskaini eta ondorioz irekitasun horren aurka egingo lukeen bitartean.