Existentzialismoaren baitan eta zehazkiago psikologia existentzialaren eremuan, irekitasun existentziala edo irekidura existentziala pertsona batek bizitza benetakoagoaren eta zentzu sakonagoko existentziaren aldeko jarrera aktiboa eta ahalmena da. Oinarri horietatik, irekitasun existentziala pertsonaren bizitza garapena, hazkunde pertsonala eta autodeterminazioa garatzeko funtsezko elementu gisa da, epe luzera nahiz egunetik egunera. Anitz dira irekitasun hori sustatzen duten faktoreak: gazteek, esaterako, joera handiagoa dute irekitasun existentziala garatzeko, helduek eta zaharrek bizitza datorren bezala onartzeko joera duten bitartean, moldaera-estrategiak gauzatuz alegia. Halaber, estres egoerek irekitasun existentziala garatzen lagunduko lukete, pertsonaren ingurune sozial sendo batek pertsonari babesa eskaini eta ondorioz irekitasun horren aurka egingo lukeen bitartean.
Loturiko artikuluak
ExistentzialismoaExistentzialismoa gizabanakoa gai nagusitzat duen eskola filosofiko bat da, literaturan eragin nabarmena izan duena. Filosofo existentzialistek ikuspuntu anitzak eta batzuetan aski ezberdinak dituzte, baina orokorrean gai komunak jorratzen…
Huts existentzialaHuts existentziala pertsona batek bizitzak zentzurik ez duela sentitzen duenean gertatzen den egoera psikologikoa da, interes eta ekimen falta, antsietatea eta atsekabea eragiten dituena. Mundu modernoan maiz suertatzen…
Hazkunde pertsonalaHazkunde pertsonala edo garapen pertsonala pertsona batek bere gaitasun eta ahalmen pertsonalak, arlo kognitiboan edo sozialean, garatzen dituen prozesua, kontzientea ala ez. Prozesu horretan ikaskuntza, hausnarketa, kontzientzia hartze,…