Arrazoi nahikoaren printzipioa edo arrazoi askiaren printzipioa fenomeno orok arrazoi edo azalpen bat duela dioen printzipioa da. Wilhelm Leibniz-ek (1646-1716) formulatu zuen lehen aldiz Monadologia lanean, antzinatik hainbat filosofok adierazi eta baliatu zuten arren, eta kontraesanaren printzipioarekin batera (zeinaren arabera kontraesana sortzen duena faltsua izan behar den), arrazoitzearen oinarrizko printzipiotzat hartu zuen.
Loturiko artikuluak
Arrazoi ez nahikoaren printzipioa (Laplace)Pierre-Simon Laplace (1749-1827) frantses zientzilariak arrazoi ez nahikoaren printzipioa argudiatu zuen probabilitateen kalkuluan egoera batzuetan emaitza posible guztiei probabilitate berdina esleitzeko. Horren arabera, ausazko saiakutza baten emaitza posibleei…
Arrazoi teorikoa eta arrazoi praktikoaArrazoi teorikoa eta arrazoi praktikoa Immanuel Kant-ek (1724-1804) ezagutzari buruz egin zuen sailkapena da, aurretik Aristotelesek, Agustin Hiponakoak eta Tomas Akinokoak ere sailkapen baliokideak egin zituzten arren. Arrazoi teorikoa…
Kontraesan ezaren printzipioa (kontraesanaren printzipioa)Filosofian, kontraesan-ezaren printzipioak edo kontraesan printzipioak gauza bat aldi berean izatea eta ez izatea ez dela posible ezartzen du. Printzipio doxatiko (iritziari buruzkoa), semantiko eta ontologikoa da. Doxa edo iritziari buruzko izaerari…
