Arrazoi nahikoaren printzipioa edo arrazoi askiaren printzipioa fenomeno orok arrazoi edo azalpen bat duela dioen printzipioa da. Wilhelm Leibniz-ek (1646-1716) formulatu zuen lehen aldiz Monadologia lanean, antzinatik hainbat filosofok adierazi eta baliatu zuten arren, eta kontraesanaren printzipioarekin batera (zeinaren arabera kontraesana sortzen duena faltsua izan behar den), arrazoitzearen oinarrizko printzipiotzat hartu zuen.
Loturiko artikuluak
Mediokritatearen printzipioaZientziaren filosofian, mediokritate-printzipioak edo mediokritatearen printzipioak ezartzen du errealitatean gertatzen diren fenomenoak eta gertakariak ez direla apartekotzat hartu behar, eta gertatzen badira, arruntak direlako da, haiei dagokien maiztasunarekin…
Arrazoi ez nahikoaren printzipioa (Laplace)Pierre-Simon Laplace (1749-1827) frantses zientzilariak arrazoi ez nahikoaren printzipioa argudiatu zuen probabilitateen kalkuluan egoera batzuetan emaitza posible guztiei probabilitate berdina esleitzeko. Horren arabera, ausazko saiakutza baten emaitza posibleei…
Kontraesan ezaren printzipioa (kontraesanaren printzipioa)Filosofian, kontraesan-ezaren printzipioak edo kontraesan printzipioak gauza bat aldi berean izatea eta ez izatea ez dela posible ezartzen du. Printzipio doxatiko (iritziari buruzkoa), semantiko eta ontologikoa da. Doxa edo iritziari buruzko izaerari…
